Nasz Pupilek

bruder

Normalnie?Nie wiesz jak nauczyłas własnego psa aportwać?
Może wogle nie nauczyłas,skoro nie potrafisz nawet o tym napisać? :/

nina

bruder

Jej pies chyba nie umie wcale Wink

Zawsze można skopiować tekst jak nauczyc psa i dać tu,co nie?
Ale napisz własnymi słowami,mo że nauczymy się jak sie uczy psa NORMALNIE :/
Ups...zbaczam z wątku,o zawodach :/
Może przeniesiemy to do innego tematu?

Kinguska

Bruder weź w ogóle sie chamuj co?! Myślisz nad tym co piszesz?:/

Uczyłam ją : rzucałam jej kijek albo piłeczke i jak mi oddawała to jej dawałam smakołyk...

bruder

?! I ona sama wiedziała że ma do ciebie przyjsć?!Ciekawe...

Kinguska

Bruder weź sobie przeczytaj jak sie szkoli psy. Bo teraz to chyba kazdy załapał o co chodzi z tym ze rzuciłam jej piłeczke a jak mi oddawała to dostawała smokołyk...:/

bruder

taaa czytałam i to mi nie pomogło,więc mnie oświeć,myślę,no chyb ze wiesz lepiej ode mnie co robię :/

Kinguska

To nie temat o szkoleniu psów.. Razz

i Weź sobie wejdz na strone i poczytja,..

bruder

"to nie temat o szkoleniu psów"
To załóż taki Wink

Nie wejde bo weszłam juz i ****** dobra nie przeklinam,z tego mam....

Kinguska

To trudno jak nie wiesz jak sie psy szkoli....

nina

Dobra przystopujcie bo zrobił się straszny off-top. Przenieście sie z kłotnią na pw albo gg ale nie zaśmiecajcie forum.
Bruder - może pies Kinguśki jest wybitnie uzdolniony i pojętny tak że on sam się nauczył aportu z niewielką pomoca Kinguśki skoro ona nie wie jak to zrobiła
Kinguśka - skoro tak świetnie wiesz jak się szkoli psy to dlaczego nie potrafisz wytłumaczyć tego Bruderowi, nie każdy jest tak obeznany i jak nie wie to się po prostu pyta...

bruder

No ja ci tłumacze przecież że ona nie wie!
Nom...nie porozmawiamy sobie na gg bo ja miałam hasło i mój brat mi się włamal,a jak się wlamał to ja zmieniłam hasło i teraz go nie pamiętam Sad

Kinguska

Chcąc nauczyć psa aportowania różnych rzeczy, trzeba wprawiać je w ruch, aby stały się przedmiotem jego zainteresowania, pobudzającym do chwytania. Wiadomo bowiem, że każdy pies ma wrodzoną skłonność reagowania na poruszanie się przedmiotów. Chodzi tylko o to, aby te wrodzone skłonności wykorzystać do innego celu, ale oczywiście bez stosowania przymusu, który w tym przypadku byłby bodźcem hamującym.
Pierwsze ćwiczenia należy prowadzić w miejscu odizolowanym od postronnych bodźców, a do aportowania użyć koziołka lub innych miękkich przedmiotów, którymi nasz wychowanek lubi się bawić. Każdy taki przedmiot nazywać będziemy aportem.
Przewodnik przytrzymuje psa lewą ręką, najlepiej w pozycji siedzącej, prawą zaś porusza koziołkiem przed jego oczami, dając rozkaz „aport!”. Poruszanie się przedmiotu przeważnie (u większości psów) wywołuje reakcję chwytania, co należy oczywiście wykorzystać. Z chwilą gdy wychowanek uchwyci zębami koziołek za jego środkową część, opiekun nie wypuszczając rekwizytu z ręki daje rozkaz „aport!” i lekko pociąga trzymany przedmiot ku sobie w celu zachęcenia psa do mocniejszego zwarcia szczęk. Po kilku takich próbach, gdy już pies dobrze chwyta koziołek, przewodnik po wydaniu rozkazu „daj!” odbiera go od niego prawą ręką, a lewą nagradza wychowanka smakołykiem i pogłaskaniem.
Zwykle po kilku ćwiczeniach pies już dobrze chwyta koziołek z ręki i oddaje go na rozkaz opiekunowi. Korzystając z tego przewodnik wyrzuca koziołek 2-3 cm od siebie podając rozkaz „aport!” i razem z wychowankiem podąża ku niemu powtarzając ten sam rozkaz. Gdy pies chwyci leżący przedmiot, opiekun po ponownym rozkazie „aport!” odbiega tyłem, aby wychowanek musiał przynieść swoją zdobycz do niego, usiąść przed nim i dopiero wtedy po rozkazie „daj!” odbiera aport, nagradzając psa smakołykiem. Następnie pies powinien przyjąć wskazaną pozycję (przy lewej nodze). Aby zapobiec przedwczesnemu wypuszczeniu przedmiotu z pyska, trzeba go odebrać psu niezwłocznie po rozkazie „daj!” i nie pokazywać mu przedtem smakołyka.
Po opanowaniu ćwiczeń przez psa w tej fazie, zaczynamy naukę bez smyczy, aby mógł przynosić on koziołek wyrzucany na coraz dalszą odległość. W końcu przechodzimy do nauki aportowania coraz to innych i coraz cięższych przedmiotów, aby organizm psa zaprawił się do większego wysiłku, jaki jest od niego wymagany w czasie pokonywania przeszkód z trzymanym w zębach aportem.

Prosze....

bruder

Dziekuje,bardzo Wink

Widzisz?Mozna było Wink

Tu jest inaczej napisane niż w tych wszystkich książkach.

Kinguska

To juz nie mój problem